Πρόταση δικτύου θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών στο Κεντρικό Ιόνιο αρχιπέλαγος και τον Κορινθιακό Κόλπο

Βασισμένοι στις αρχές του συστηματικού σχεδιασμού προστασίας της φύσης, αναγνωρίσαμε περιοχές προτεραιότητας για προστασία, συμπληρωματικές των υφιστάμενων προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών (ΘΠΠ), στην περιοχή του Κεντρικού Ιονίου και στον Κορινθιακό Κόλπο, στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή η διαφανής μέδοθος για το σχεδιασμό δικτύων ΘΠΠ θεωρείται πιο αποτελεσματική και πετυχημένη ως προς την αντιπροσώπευση της βιοποικιλότητας μιας περιοχής. Προκειμένου να εφαρμόσουμε τις αρχές του συστηματικού σχεδιασμού προστασίας χρησιμοποιήσαμε το λογισμικό Marxan. Στόχος μας ήταν η προστασία της βιοποικιλότητας της περιοχής καθώς και η ελαχιστοποίηση των κοινωνικο-οικονομικών επιπτώσεων στις ανθρώπινες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα εκεί. Στην ανάλυσή μας, χρησιμοποιήσαμε δεδομένα για 17 χαρακτηριστικά βιοποικιλότητας (είδη και ενδιαιτήματα) καθώς και δείκτες εκτίμησης του κοινωνικο-οικονομικού κόστους για τρεις τομείς αλιείας και τον τουρισμό. Μετά την κατηγοριοποίηση των χαρακτηριστικών μας σε δύο ομάδες (υψηλής και χαμηλής προτεραιότητας), δημιουργήσαμε τρία σενάρια με διαφορετικούς στόχους για τα χαρακτηριστικά βιοποικολότητας: χαμηλών στόχων (60% και 20%), μεσαίων στόχων (70% και 40%) και υψηλών στόχων (80% και 60%). Για το χαμηλών στόχων σενάριο απαιτείται προστασία έκτασης που αντιστοιχεί στο 24% της περιοχής μελέτης, για το μεσαίων στόχων 34% και για το υψηλών στόχων 45%. Στο προτεινόμενο δίκτυο ΘΠΠ θα πρέπει να γίνει ζώνωση και να εφαρμοστεί προσαρμοσμένη διαχείριση, μέσω ενός ισχυρού προγράμματος παρακολούθησης και αξιολόγησης πρότερων διαχειριστικών αποφάσεων.

We identified priority areas for conservation to complement the existing marine protected areas (MPAs) in the Central Ionian Archipelagos and the Korinthiakos Gulf, Eastern Mediterranean, based on the principles of systematic conservation planning. This transparent method for the design of MPA networks is considered more efficient and successful in representing the biodiversity of a region. In order to apply systematic conservation planning we used the computational tool Marxan. Our objective was to provide adequate protection for the biodiversity of the study area while minimizing the impact on the socioeconomically important human activities in the area. We used 17 conservation features (species and habitats) as well as surrogates for three fishing sectors and tourism to estimate the socioeconomic cost, as inputs in our analyses. After classifying our features into two categories (high and low priority), we created three scenarios with different targets for our conservation features: low (60% and 20%), medium (70% and 40%) and high (80% and 60%). The low target scenario demanded the protection of 24% of the study area, the medium 34% and the high 45%. The proposed network of MPAs should be subjected to zoning and adaptive management, supported by solid monitoring and evaluation of previous management decisions.