Επιπτώσεις της απόρριψης βυθοκορημάτων στις παράκτιες βιοκοινωνίες μαλακού υποστρώματος του Σαρωνικού Κόλπου

Στο πλαίσιο παράκτιων έργων ανάπλασης, βυθοκορήματα από τις εκβολές του Κηφισού απορρίπτονταν καθημερινά στο Σαρωνικό Κόλπο κατά το έτος 2010-2011. Το σημείο απόρριψης και η γειτνιάζουσα περιοχή μελετήθηκαν επί 12 μήνες, με σκοπό τον εντοπισμό της μορφής και της έκτασης των επιπτώσεων στη βενθική μακροπανίδα. Σημαντικές μεταβολές στην κοκκομετρική σύνθεση των φυσικών ιζημάτων προκλήθηκαν μόνο στο σημείο απόρριψης, παρόλα αυτά παρατηρήθηκε αύξηση της συγκέντρωσης των ρύπων (αλειφατικοί και πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, βαρέα μέταλλα) σε όλη τη περιοχή μελέτης, λόγω της επαναιώρησης και της μεταφοράς του απορριπτόμενου υλικού. Τα ιζήματα στη πλειοψηφία των σταθμών χαρακτηρίστηκαν ως τοξικά από την εφαρμογή του Microtox. Οι βιοκοινότητες υποβαθμίστηκαν άμεσα σε αζωικές συνθήκες στο σημείο απόρριψης, λόγω της ταφής των βενθικών οργανισμών, αλλά επιπλέον παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις του αριθμού ειδών και της πυκνότητας ατόμων σε ακτίνα 3.2 km, ύστερα από 12 μήνες συνεχούς διαταραχής.

Sediments from the low course of the urban river Kifissos were dredged and dumped daily further seawards (Saronikos Gulf), during 2010-2011. The spoil-ground and surrounding sites were monitored for 12 months to detect possible impacts on benthic macrofauna. The dumping significantly changed the granulometry of the natural underlying sediments to finergrained only in the spoil ground, but an increase of contaminant concentrations (aliphatic hydrocarbons, polycyclic aromatic hydrocarbons, and heavy metals) was observed over the study area, due to resuspension and transfer of the dredged-material. Sediments at most stations were characterized as toxic by the Microtox test. The physical burial severely affected the communities of the spoil-ground, which declined to an almost azoic state. Important declines of species number and densities were also observed in a radius extending up to 3.2 km away, after 12 months. Alternative management options that could have averted such impacts are discussed.